SON BRASILEGO O NOVO DISCO DE SERGIO TANNUS
Á VENDA A PARTIR DO 18 DE DECEMBRO 2012
A edición dixital estará dispoñible a partir do 12/12/12
Sérgio Tannus é un dos músicos máis completos da safra brasileira. Mora en Compostela dende hai 6 anos, e en todo este tempo non parou de traballar e traballar, compartindo escenarios cos máis grandes. Pero agora é el o que presenta o seu traballo propio, onde conta ca compañía de moitos destes grandes amigos músicos. Uxía, Antonio Zambujo, Joao Afonso, Ugia Pedreira, Narf, Ceumar, Couple Coffee... e así ate 40 colaboradores. “SON BRASILEGO” é un proxecto de grande porte constituíndo unha auténtica ponte musical entre os países da lusofonía, especialmente entre Galiza e Brasil.
“SON BRASILEGO” aposta polo intercambio, polo estreitamento do contacto cultural e persoal, pola fusión de ideas, polos ritmos e raíces comúns. Trae a marxe da música intuitiva a reflexión sobre a nosa identidade e irmandade, e sobre todo sobre o futuro da mesma a través da música e desa sonoridade atlántica que nos torna "brasilegos". Pero sobre todo é un agasallo, un agradecemento a todos aqueles músicos e persoas que fixeron posible o crecemento musical e artístico de Sergio Tannus neste lado do Atlántico.
"Dentro das letras das cancións, hai algunha
integramente en galego. Por exemplo "Setembro", a que canta Xabier (que
creemos que vai a ser o "hit" do disco...). Logo hai outras que están
escritas en galego e en portugues, mezclando un pouco as linguas porque
son cancións que están interpretadas por duos de cantantes galegos e
portugueses.
E incluso outros temas que orixinariamente
estaban escritos en brasileiro fixéronselles pequenos cambios para
adecualos ao portugués, como o caso da colaboración de Carlos do Carmo,na
que el mesmo cambiou un par expresións para facelas máis propias do
portugues de Portugal, e que non quedase raro el decindo eso en
brasileiro.
E logo hai outros temas totalmente en brasileiro,
nos cales ademais se perciben distintos sotaques (de Rio cando canta
Sergio, e de Bahía cando o fai Paulo)
É o
fermoso deste disco, que é unha mostra perfecta dos diferentes sotaques,
gramáticas, formas de falar, expresións... de algo que realmente non
deixa de ser un mesmo idioma (ou que ao menos nalgún momento, o foi).
Non
é un disco brasileiro, ni portugués, ni sequera galego, é un disco
brasilego!! :- ) É o mellor exemplo para explicarlle á
xente que é a lusofonía, e para demostrarlles as similitudes culturais e
lingüisticas que temos, porque como pode ser entón que cada un falando
da súa forma ( portugués, brasileiro de Río, brasileiro de Bahía,
galego, portugués de angola....) nos entendamos?
Déixamos os enlaces promocionais
